In welke zin noem jij jezelf heks?
In welke zin noem jij jezelf heks?
Deze vraag kreeg ik onlangs van iemand via de app. Een mooie vraag waarop de ‘grapjas’ in mij gelijk terug appte ‘Als het mooi weer is met volle maan, dan ga ik een stukje op mijn nimbus2000 vliegen’.
De ‘HSP’ er in mij doorvoelde de vraag en dacht er even over na. De ‘beelddenker’ zag gelijk het vuur, mijn verzameling stenen, mijn mede heksen, voorouders, een pentagram, de cover van het boek dat ik als eerste erover las. Mijn ‘lijf’ voelde een rilling van de oude pijn die de benaming Heks altijd met zich meebrengt, maar ook de warmte van herkenning. De ‘perfectionist’ wilde graag de juiste zinnen vormen om het beste antwoord te geven. De ‘oude heks’ in mijn systeem dook weer een stukje terug in de bezemkast, want toch spannend.
En Wendy reageerde met het volgende;
Ik geloof in de natuur, ik volg de seizoenen, de cyclus van de maan (en de zon). De kracht van kruiden, planten & geuren, alles dat groeit en bloeit. Ik ben een wijze vrouw die goed kan invoelen en vanuit die sterke intuïtie, en kennis mezelf en anderen kan (helpen) helen.
Ik geloof dat je intenties kan zetten en die werkelijkheid kunnen worden als je maar de natuurwetten in acht neemt en niet tegen de stroom ingaat. En als je iets ‘slechts’ doet, komt tante Karma je wel achterna.
En daarbij vul ik voor nu nog aan;
Ik ben geen oude lelijke vrouw met een wrat op mijn neus, ik betover je niet, ik heb geen raar stemmetje en ik loop niet krom. Ik geloof niet in één god, maar ook niet in dé duivel. Ik heb geen magische of bovennatuurlijke kracht, maar volg de kracht van de natuur en de kosmos. Ik hou van rituelen en brand weleens een kaarsje, doen we dat niet allemaal?
Hekserij is een oude natuurreligie. Ik geloof dat een ieder (man & vrouw) door meer naar je natuur terug te gaan, door meer in je lijf dan in je hoofd te leven, meer te durven voelen en alle emoties te doorleven, je intuïtie te volgen en daarmee je eigen pad te nemen een ‘heks’ ofwel wijze vrouw (of man) kan zijn.
En ik ben boos en voel de pijn van tienduizenden vrouwen die misbruikt, mishandeld en verbrand zijn. Omdat ze vrouw zijn, omdat ze niet in een mannelijke god geloofden, omdat ze hun eigen pad kozen en de natuur volgden.
Zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden.
Op zondag 29 oktober organiseer ik een opstellingendag voor wijze vrouwen. Om het intergenerationele trauma dat zij meedragen een stukje los te mogen laten. Om een stap naar voren te kunnen zetten, zonder altijd maar achterom te hoeven kijken. Ben jij er al klaar voor?