Misofonie therapie
Ik kan echt heeeeel stil eten! Niemand zal last van mij hebben. Ik slurp niet, krijg zelfs een milkshake tot de druppel op zonder geluid. Kroepoek, chips en borrelnootjes kan ik eten zonder dat iemand het door heeft (handig hoor jarenlang een eetverslaving en misofonie combineren
). Papiertjes verwijder ik zonder te kraken en ook van ijsjes geniet ik zonder geluid. Een appel is wat lastiger, maar zonder schil weet ik dat toch goed voor elkaar te krijgen. En wortels? Gewoon niet in gezelschap eten, gewoon niet doen, echt niet!
). Papiertjes verwijder ik zonder te kraken en ook van ijsjes geniet ik zonder geluid. Een appel is wat lastiger, maar zonder schil weet ik dat toch goed voor elkaar te krijgen. En wortels? Gewoon niet in gezelschap eten, gewoon niet doen, echt niet!Sinds jaren heb ik namelijk zelf last (gehad) van dit soort, voornamelijk door de mens geproduceerde, geluiden. Van chips en krakende snoep zakjes in de bioscoop, een appel etende collega tot gewoon een tikkende klok, woedend werd ik ervan. En ik kon er niets aan doen. Mijn vechtende en vluchtende brein reageerde direct op gevaar met woedende emotie. En dan niet een beetje boos, nee een onrust in mn lijf die de geluidsmaker het liefst met zn kop tegen de muur wilde slaan. Excuus aan allen die ‘de blik’ van mij hebben gehad.
Gelukkig weten we nu dat het een naam heeft. Misofonie, haat voor geluid. Het bestaat, ik ben niet gek. Gelukkig heb ik er bijna geen last meer van, ik heb nog steeds een hooggevoeligheid voor geluid, maar de emotie is er (meestal) vanaf.
Herken jij het ook?
Ik kan je hier als (hsp)coach met persoonlijke misofonie ervaring heel goed mee helpen, of eigenlijk (deels) vanaf helpen. Neem contact met me op voor een intake sessie, ik zal geen koekjes bij de thee serveren.