Misofonie therapie

Krakende chipszakjes in de bioscoop, je partner die nootjes eet naast je op de bank, een collega die haar hete thee naar binnen slurpt, kauwgom kauwt of je moeder die sloft op haar slippers. Een onbekende die een appel eet in de trein, tanden poetsende mensen in een reclame, een piep van een alarm ergens in de verte of een in de tuin zittende buurman die verkouden is en telkens zn neus ophaalt. Ik kan nog vele voorbeelden noemen maar grote kans dat de triggers te groot worden en je niet meer verder leest.

Heb jij last van bovenstaande, of eigenlijk niet zomaar last, maar word je er woedend van? Raast de boosheid in je buik en wil je de veroorzaker van het geluid wel wat aan doen? En kun je door je emotie op deze geluiden niet meer ‘normaal’ functioneren? Grote kans dat jij dan leidt aan Misofonie, oftewel haat voor geluid.

Iedereen heeft wel eens last van geluid, vindt chips zakjes in de bioscoop irritant of ergert zich aan een te harde radio of aanhoudende piep. Maar na het benoemen ervan of even zeuren is de emotie weer weg en horen ze het misschien niet eens meer. Iemand met misofonie kan zich er niet zomaar overheen zetten, de emotie die bepaalde triggers veroorzaken zijn zo heftig, dat ze er zelfs voor zorgen dat ze niet meer in zo’n situatie terecht komen. De bioscoop kun je op drukke tijden nog wel vermijden zonder dat het je leven beheerst, maar als je nooit meer met andere mensen samen kunt eten of naast iemand kunt slapen. Of als je niet meer naar het werk kan, vrienden kunt ontmoeten en je kinderen en partner gaan er ook onder leiden, dan is misofonie een probleem voor je.

Misofonie is sinds enkele jaren een officieel erkende psychische aandoening. Er is nog veel onderzoek naar maar kortweg komt het erop neer dat iemand met misofonie, (vertaling: haat voor geluid) een hyperfocus heeft op bepaalde, veelal door de mens geproduceerde, geluiden. Waarbij de focus zo sterk is dat ze het niet meer niet kunnen horen. Het brein heeft de geluiden in de afdeling ‘gevaar’ gestopt, waardoor je bij het horen ervan direct in vecht/vlucht modus komt. Je kunt dan dus bijna niet niet reageren. De reactie is veelal hele heftige woede, waarbij je je niet normaal boos voelt en de veroorzaker wel iets kunt aandoen.