Stilstaan bij verandering
Stilstaan bij verandering
In de laatste dagen van oktober ben ik altijd wat meer in mezelf gekeerd. Ik ben mij bewust van de overgang van het warme seizoen naar het koude en geniet van elke zonnestraal die er schijnt. De tijd van mooi gekleurde vallende bladeren, rondom Allerzielen en Allerheiligen, waarin ik altijd even terugdenk aan wat is geweest. Waarin, of ik nou wil of niet, iedereen even langskomt die ik helaas moet missen. Een foto van opa komt opeens voorbij, oma die er in de herfst altijd voor zorgt dat ik kastanjes in mijn jaszak heb zitten, een lang bewaard kledingstuk van een dierbare dat uit de kast valt, en een waakzaam moment midden in de nacht waarin een herinnering van lang geleden de tranen over mijn wangen doet rollen.
Deze week was er ook een volle maan, en wat voor eentje. De energie van deze maan heb ik goed gevoeld, ik werd er zelfs een beetje weemoedig van. De vorige volle maan, de eerste in het najaar, stond voor oogsten, oogsten wat je in het voorjaar hebt gezaaid. Terugdenkend aan het voorjaar schiet er een half jaar aan maanden voorbij, maanden waarin ik weer echt aan het werk ben gegaan, maanden waarin ik mijn coachpraktijk meer vorm heb gegeven, maanden waarin ik mijn visie en dromen nog meer beeld heb gegeven, maanden waarin ik heb genoten van de heerlijke zomer, de lange avonden bij het kampvuur, de uurtjes studerend in de zon, en natuurlijk genieten van mijn leeuw-maand. Dat is nu weer allemaal voorbij en we maken we ons op voor de winter.
De volle maan van afgelopen dinsdag wordt ook wel de jachtmaan genoemd, met als thema transformatie en overleven. Nu hoeven we in de winter niet echt meer op jacht om te overleven, maar kun je het thema bijvoorbeeld wel zien als: Wat wil je deze winter laten overleven en waar wil je vanaf? Zijn er dingen die je wilt veranderen? Wat heb jij nodig en hoe ga je deze winter eens goed voor jezelf zorgen?
Veel sensitieve personen hebben last van overgangssituaties. We vinden het lastig omdat er veel verandert, ook ons lijf merkt de veranderingen op en moet daar weer aan wennen. Dat kan gaan om kleine situaties, zoals na een lange autorit in je eentje binnenkomen in een ruimte met veel mensen en energieën of gewoon thuiskomen na een drukke dag. Maar ook grotere overgangen zoals de klok die een uur teruggaat en overgaan van de warmte naar de kou, van lange lichte dagen, naar korte donkere. Het schijnt zo te zijn dat sensitieve personen daarom ook meer last hebben van een jetlag.
Een tip om beter met overgangssituaties om te gaan is er gewoon even bij stilstaan. Neem de tijd om te ontladen, neem even rust, denk terug aan wat er is geweest en geef het een plek. Denk daarna bewust aan wat er komen gaat, zodat je je kunt opladen en voorbereiden op de verandering en deze niet als verassing komt. Blijf na de lange autorit even een paar minuten in de auto zitten, of neem een paar uurtjes de tijd voor een herfstwandeling waarin je terugdenkt aan de mooie zomer, maar ondertussen geniet van de prachtige herfstkleuren en je kunt opmaken voor de winter.
En die koude donkere winter, die zal uiteraard ook weer prachtig zijn! Een tijd waarin ik wat vaker in mijn holletje mag kruipen, stamppotten mag eten, lekker met een boek op de bank liggen met de kachel op standje te hoog, en de avonden, waar ik mij nu al op verheug, aan de eettafel met vrienden en rode wijn. En met een beetje psychische en praktische voorbereiding zijn de feestdagen ook prima te doen 😉